Εξαιρετικά φιλόδοξη κρίνεται, με μια απλή ανάγνωση, η
επιλογή της ΕΠΟ να ξεκινήσει (και να ολοκληρώσει) τη διαδικασία αδειοδότησης
των ομάδων αμέσως μετά την ολοκλήρωση των αγώνων κατάταξης των ομάδων της SuperLeague,
στους οποίους οι δικαιούμενες συμμετοχής ομάδες θα μετάσχουν χωρίς αδειοδότηση.
Η επιλογή καθεαυτή είναι σαφές και ξεκάθαρο ότι υπαγορεύτηκε από σχετική
επιθυμία των ομάδων με την επίκληση της "καθαρής και χωρίς σκιές"
εξέλιξης των αγώνων σε συνδυασμό με την ανάγκη του τηλεοπτικού παρόχου να έχει
άμεση συνέχεια η αγωνιστική δραστηριότητα ευθύς ως ολοκληρωθεί η κανονική
περίοδος. Ως εδώ όλα καλά. Το μεγάλο ενδιαφέρον θα προκύψει όταν μια ή
περισσότερες ΠΑΕ κερδίσουν εντός των αγωνιστικών χώρων τη συμμετοχή τους στις
ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις, ειδικά δε στην κορυφαία εξ αυτών και
κριθούν στο επίπεδο της αδειοδότησης μη ικανοί να πάρουν μέρος. Τότε, δηλαδή,
που η εξαιρετικά ευαίσθητη ελληνική νοοτροπία θα κληθεί να αντιμετωπίσει τον
"περιούσιο λαό" της ομάδας, τον πρόεδρο, τον προπονητή της, τους
βουλευτές, τους υπουργούς και γενικώς όλους τους εμπλεκόμενους με διάφορες
ιδιότητες στην ομάδα, οι οποίοι θα υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια
"τα δίκαια" του συλλόγου και θα απαιτούν "άμεση αποκατάσταση της
αδικίας" και άλλα ανάλογα, εξόχως νεοελληνικά.
Ποιος θα αναλάβει τότε να βγάλει το φίδι από την τρύπα;
Υ.Γ. Νομίζω ότι θα τα ξαναπούμε σύντομα, ειδικά να
εφαρμοστεί η διάταξη για την δημοσιοποίηση μέρους του σκεπτικού των δικαστικών
οργάνων στην ιστοσελίδα της ΕΠΟ.
