***Ο Κοντονής είχε την αμέριστη συμπαράσταση της UEFA σε όλες τις ενέργειές του και σήμερα η ίδια η UEFA εμφανίζεται να υπεραμύνεται της κατάργησης του νόμου επειδή εξέλιπαν οι πραγματικοί λόγοι που επέβαλαν την έγκρισή του
Ετελεύτησε, με καθυστέρηση δύο και πλέον ετών, την βραχύβια ζωή του ο περιβόητος "νόμος Κοντονή" ( αλλιώς ο ν. 4326/2015), η έγκριση και η εφαρμογή του οποίου είχε σαφή ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά και παρέπεμπε καθαρά σε περιόδους σταλινισμού και, γενικότερα, περιστολής των δικαιωμάτων των οργανωμένων φορέων του ιδιωτικού κοινωνικού χώρου από μια ακραία κρατική κατασταλτική λειτουργία. Είχε συγκεκριμένο εμπνευστή ο "ποδοσφαιροκτόνος" νόμος και συγκεκριμένη ( και ισχυρή) στόχευση. Χρησιμοποιήθηκε συνειδητά, με πρόσχημα την αντιμετώπιση των φαινομένων βίας στα γήπεδα, για να εμπεδωθεί στον ποδοσφαιρικό χώρο μια ακραία παρεμβατική κρατική εξουσία, μέσω της οποίας επιδιώκονταν η ανασύσταση των δομών εξουσίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο, η μεταφορά εξουσίας στην αδηφάγα κρατική εξουσία, ο περιορισμός των ιδιωτικών δραστηριοτήτων και, στο τέλος, η ανατροπή της εκλεγμένης νόμιμα και δημοκρατικά διοίκησης της ΕΠΟ
Επιχαίρουν οι εραστές της ποδοσφαιρικής ανεξαρτησίας από το γεγονός της κατάργησης του ως άνω νόμου, ειδικώς από το γεγονός πως η εξέλιξη αυτή φέρνει την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα πιο κοντά στην αντίστοιχη ευρωπαϊκή και -το σημαντικότερο- καταργεί τις ιδεοληψίες περί "σκληρών ποινών της UEFA" σε θέματα βίας στα γήπεδα. Ο καθένας που συστηματικά ασχολείται με το κανονιστικό πλαίσιο του ελληνικού ποδοσφαίρου γνωρίζει άριστα πως οι προβλεπόμενες στους κανονισμούς της ΕΠΟ ποινές είναι απείρως σκληρότερες των αντίστοιχων της UEFA, όσο και αν ο αστικός μύθος άλλα διακινεί και διακονεί.
Ποιος δεν δικαιούται δια να πανηγυρίζει ή έστω να εκδηλώνει την ικανοποίηση του; Η ίδια η UEFA! Ο λόγος; Δεν περιποιεί τιμή στην Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου η έμμεση, έστω, κατάργηση ενός ορατά ποδοσφαιροκτόνου νόμου και ο εκσυγχρονισμός των κανονιστικών δεδομένων στο ελληνικό ποδόσφαιρο όταν στη διαδικασία σύνταξης και έγκρισης του νόμου αυτού η ίδια μετείχε ενεργά, επικρότησε την ψήφιση του, ανέχθηκε την εφαρμογή του και διευκόλυνε όλες τις υπουργικές ενέργειες που τον υλοποιούσαν. Ήταν σε γνώση της UEFA, τόσο οι μύχιες επιδιώξεις, που συνόδευαν την σύνταξη και ψήφιση του νόμου 4326/2015, όσο και οι υπόγειες στοχεύσεις του. Η UEFA συνειδητά και χωρίς ίχνος ποδοσφαιρικής αλληλεγγύης ανέχθηκε την θεσμική πρωτοβουλία Κοντονή το 2015 ξέροντας, πως αυτή εξελίσσεται με στόχο την ανατροπή της διοίκησης Γκιρτζίκη στην ΕΠΟ με πολιορκητικό κριό το δήθεν κρατικό ενδιαφέρον για τη βία.
Στον ν. 4326/2015 βρήκε νομοθετικό καταφύγιο ο κ. Κοντονής για να κάνει όσα έκανε πριν την διεξαγωγή του τελικού αγώνα κυπέλλου το 2016, στον ίδιο νόμο ακούμπησε για να αναστείλει κάθε ποδοσφαιρική δραστηριότητα στα επαγγελματικά πρωταθλήματα τον Αύγουστο του 2016 με αφορμή την μετακίνηση από τη θέση της Προέδρου της Επιτροπής Δεοντολογίας της κας Λουίζας Ιωαννίδου.
Είχε την αμέριστη συμπαράσταση της UEFA σε όλες εκείνες τις ενέργειές του ο κ. Κοντονής και οι περί αυτόν της ποδοσφαιρικής εξυγίανσης, που προσέβλεπαν στην κυβερνητική στήριξη για την ανατροπή της διοίκησης Γκιρτζίκη. Ξεχνάει, άραγε, κανείς ότι η μη έναρξη των διοργανώσεων της περιόδου 2016-2017 οριστικοποίησε τον κοινό σχεδιασμό κυβέρνησης - UEFA ( με τσόντα τη FIFA) για την τοποθέτηση στην ΕΠΟ Επιτροπής Εξομάλυνσης;
Σήμερα η ίδια η UEFA εμφανίζεται να υπεραμύνεται της κατάργησης του νόμου (έστω και εν τοις πράγμασιν) για ένα απλούστατο λόγο. Οι πραγματικοί και όχι οι προσχηματικοί λόγοι που επέβαλαν την έγκριση του εξέλιπαν. Οι "κακοί" έχουν εγκαταλείψει τη διοίκηση της ΕΠΟ, κανείς δεν αναφέρεται σε αυτούς, οι σκοποί επιτεύχθηκαν με το παραπάνω και ο άνεμος της αλλαγής πνέει δυνατά πάνω από την ελληνική ποδοσφαιρική οικογένεια.
Είναι τόσο αστεία η θερμή υπέρ της κατάργησης συνηγορία που ξεπερνάει ακόμη και την απλούστερη απόπειρα να την απιθώσει κανείς. Απλώς καταγράφει την άποψη του ( για να μην πιστεύουν κάποιοι ότι όλοι στην Ελλάδα είναι χαχόλοι) και χαιρετάει την εξουσία μ΄εκείνο το χαμόγελο που προσφέρει η καθαρή και άδολη γνώση...
Υ.Γ. Για να μην λέτε ότι δεν βρέθηκε κάποιος να τα πει...
Ετελεύτησε, με καθυστέρηση δύο και πλέον ετών, την βραχύβια ζωή του ο περιβόητος "νόμος Κοντονή" ( αλλιώς ο ν. 4326/2015), η έγκριση και η εφαρμογή του οποίου είχε σαφή ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά και παρέπεμπε καθαρά σε περιόδους σταλινισμού και, γενικότερα, περιστολής των δικαιωμάτων των οργανωμένων φορέων του ιδιωτικού κοινωνικού χώρου από μια ακραία κρατική κατασταλτική λειτουργία. Είχε συγκεκριμένο εμπνευστή ο "ποδοσφαιροκτόνος" νόμος και συγκεκριμένη ( και ισχυρή) στόχευση. Χρησιμοποιήθηκε συνειδητά, με πρόσχημα την αντιμετώπιση των φαινομένων βίας στα γήπεδα, για να εμπεδωθεί στον ποδοσφαιρικό χώρο μια ακραία παρεμβατική κρατική εξουσία, μέσω της οποίας επιδιώκονταν η ανασύσταση των δομών εξουσίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο, η μεταφορά εξουσίας στην αδηφάγα κρατική εξουσία, ο περιορισμός των ιδιωτικών δραστηριοτήτων και, στο τέλος, η ανατροπή της εκλεγμένης νόμιμα και δημοκρατικά διοίκησης της ΕΠΟ
Επιχαίρουν οι εραστές της ποδοσφαιρικής ανεξαρτησίας από το γεγονός της κατάργησης του ως άνω νόμου, ειδικώς από το γεγονός πως η εξέλιξη αυτή φέρνει την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα πιο κοντά στην αντίστοιχη ευρωπαϊκή και -το σημαντικότερο- καταργεί τις ιδεοληψίες περί "σκληρών ποινών της UEFA" σε θέματα βίας στα γήπεδα. Ο καθένας που συστηματικά ασχολείται με το κανονιστικό πλαίσιο του ελληνικού ποδοσφαίρου γνωρίζει άριστα πως οι προβλεπόμενες στους κανονισμούς της ΕΠΟ ποινές είναι απείρως σκληρότερες των αντίστοιχων της UEFA, όσο και αν ο αστικός μύθος άλλα διακινεί και διακονεί.
Ποιος δεν δικαιούται δια να πανηγυρίζει ή έστω να εκδηλώνει την ικανοποίηση του; Η ίδια η UEFA! Ο λόγος; Δεν περιποιεί τιμή στην Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου η έμμεση, έστω, κατάργηση ενός ορατά ποδοσφαιροκτόνου νόμου και ο εκσυγχρονισμός των κανονιστικών δεδομένων στο ελληνικό ποδόσφαιρο όταν στη διαδικασία σύνταξης και έγκρισης του νόμου αυτού η ίδια μετείχε ενεργά, επικρότησε την ψήφιση του, ανέχθηκε την εφαρμογή του και διευκόλυνε όλες τις υπουργικές ενέργειες που τον υλοποιούσαν. Ήταν σε γνώση της UEFA, τόσο οι μύχιες επιδιώξεις, που συνόδευαν την σύνταξη και ψήφιση του νόμου 4326/2015, όσο και οι υπόγειες στοχεύσεις του. Η UEFA συνειδητά και χωρίς ίχνος ποδοσφαιρικής αλληλεγγύης ανέχθηκε την θεσμική πρωτοβουλία Κοντονή το 2015 ξέροντας, πως αυτή εξελίσσεται με στόχο την ανατροπή της διοίκησης Γκιρτζίκη στην ΕΠΟ με πολιορκητικό κριό το δήθεν κρατικό ενδιαφέρον για τη βία.
Στον ν. 4326/2015 βρήκε νομοθετικό καταφύγιο ο κ. Κοντονής για να κάνει όσα έκανε πριν την διεξαγωγή του τελικού αγώνα κυπέλλου το 2016, στον ίδιο νόμο ακούμπησε για να αναστείλει κάθε ποδοσφαιρική δραστηριότητα στα επαγγελματικά πρωταθλήματα τον Αύγουστο του 2016 με αφορμή την μετακίνηση από τη θέση της Προέδρου της Επιτροπής Δεοντολογίας της κας Λουίζας Ιωαννίδου.
Είχε την αμέριστη συμπαράσταση της UEFA σε όλες εκείνες τις ενέργειές του ο κ. Κοντονής και οι περί αυτόν της ποδοσφαιρικής εξυγίανσης, που προσέβλεπαν στην κυβερνητική στήριξη για την ανατροπή της διοίκησης Γκιρτζίκη. Ξεχνάει, άραγε, κανείς ότι η μη έναρξη των διοργανώσεων της περιόδου 2016-2017 οριστικοποίησε τον κοινό σχεδιασμό κυβέρνησης - UEFA ( με τσόντα τη FIFA) για την τοποθέτηση στην ΕΠΟ Επιτροπής Εξομάλυνσης;
Σήμερα η ίδια η UEFA εμφανίζεται να υπεραμύνεται της κατάργησης του νόμου (έστω και εν τοις πράγμασιν) για ένα απλούστατο λόγο. Οι πραγματικοί και όχι οι προσχηματικοί λόγοι που επέβαλαν την έγκριση του εξέλιπαν. Οι "κακοί" έχουν εγκαταλείψει τη διοίκηση της ΕΠΟ, κανείς δεν αναφέρεται σε αυτούς, οι σκοποί επιτεύχθηκαν με το παραπάνω και ο άνεμος της αλλαγής πνέει δυνατά πάνω από την ελληνική ποδοσφαιρική οικογένεια.
Είναι τόσο αστεία η θερμή υπέρ της κατάργησης συνηγορία που ξεπερνάει ακόμη και την απλούστερη απόπειρα να την απιθώσει κανείς. Απλώς καταγράφει την άποψη του ( για να μην πιστεύουν κάποιοι ότι όλοι στην Ελλάδα είναι χαχόλοι) και χαιρετάει την εξουσία μ΄εκείνο το χαμόγελο που προσφέρει η καθαρή και άδολη γνώση...
Υ.Γ. Για να μην λέτε ότι δεν βρέθηκε κάποιος να τα πει...