Σαν τον σκύλο που κυνηγάει την ουρά του

***Ο φόβος της FIFA να παραδεχθεί τις βαρύτατες ευθύνες της για την κατάντια του ελληνικού ποδοσφαίρου και της Ε.Π.Ο. την έχει εγκλωβίσει σε ένα φαύλο κύκλο διορισμού συμβούλων χωρίς αντίκρισμα

***Κωμικές οι καταστάσεις πλέον στην Ομοσπονδία, που «παράγει» περισσότερους συμβούλους από όσους μπορεί να καταναλώσει
Ολοταχώς, προς την πλήρη γελοιοποίηση οδεύει η Ε.Π.Ο. υπό την ασφυκτική επιτροπεία της FIFA, οι ευθύνες της οποίας για το μαύρο χάλι που βιώνει με δραματικό τρόπο το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι τεράστιες και, σχεδόν, αποκλειστικές. Η δυσκολία, μάλιστα, όλων των εμπλεκόμενων πλευρών να τις επισημάνουν  και να τις ονοματίσουν λειτουργεί αποπροσανατολιστικά για την ίδια την Διεθνή Ομοσπονδία, που δείχνει μια πρωτοφανή αδυναμία να κατανοήσει την πλήρη αποτυχία της έως σήμερα πολιτικής της απέναντι στο λεγόμενο «ελληνικό πρόβλημα».
Δεν έχουν προηγούμενο οι λάθος ενέργειες, οι παντελώς άσχετες και αστείες επιλογές, η προϊούσα ανικανότητα, η θρησκευτική, σχεδόν, εμμονή της FIFA σε ένα πλαίσιο αποφάσεων, υποδείξεων και ενεργειών, που η μια αναιρεί την άλλη, η επόμενη καταργεί την προηγούμενη και καμία, απολύτως, δεν θέλει να ακουμπήσει « τη βασική αιτία του ελληνικού προβλήματος».
Σύμβουλοι επί συμβούλων, επιτροπές επί επιτροπών, επιστολές επί επιστολών, απειλές επί απειλών συγκροτούν ένα σκηνικό που έχει καταντήσει η απόλυτη γελοιότητα και προδίδει ένα (κρυφό) φόβο κάποιων στη FIFA «να θέσουν το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων». 
Να παραδεχθούν, δηλαδή, δημόσια και ξεκάθαρα, πως το ελληνικό ποδόσφαιρο αντιμετωπίζει ένα – και μόνο ένα- πρόβλημα. Την καθημερινή, σκληρή, ιδεολογικά επενδυμένη, πολιτικά σχεδιασμένη και κυβερνητικά ελεγχόμενη κρατική παρέμβαση στην ανεξαρτησία και την αυτονομία του. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο.
Από την γενικευμένη και συντονισμένη επίθεση του κράτους στην διεθνώς αποδεκτή Ρήτρα Ανεξαρτησίας του ποδοσφαίρου προκύπτουν όλες οι παθογένειες που ταλανίζουν το άθλημα χρόνια τώρα. Από τη διάθεση της κυβέρνησης να ελέγξει σε ακραίο βαθμό το ποδόσφαιρο και την λειτουργία του, με μοναδικό σκοπό να επενδύσει και να εκμεταλλευθεί την απίστευτη επικοινωνιακή δυναμική του γεννιούνται όλα τα ζητήματα κι εκεί καταλήγουν.
Για περίεργους (για τους πολλούς) και γνωστούς ( για τους επαϊοντες) λόγους η FIFA όχι μόνο αρνείται να δει το πρόβλημα, αλλά φροντίζει, με μια ακατανόητη συνέπεια, να υποδαυλίζει, να συντηρεί και να διευκολύνει την κυβερνητική επίθεση στη Ρήτρα Ανεξαρτησίας. Λες και φοβάται κάτι και έχει εντολή να περιμένει « τη μελλοντική κυβερνητική αλλαγή» για να διευθετηθούν κάποια προσωπικά ζητήματα κορυφαίων στελεχών της και να εκλείψει ο βασανιστικός εκβιασμός που υφίστανται από την κυβέρνηση και γνωστά επιχειρηματικά συμφέροντα.
Μέχρι τότε τίποτε δεν δείχνει ικανό να ξεκουνήσει τη FIFA να αλλάξει πολιτική απέναντι στο ελληνικό πρόβλημα και να αποφασίσει να το αντιμετωπίσει με βάση τις καταστατικές της διατάξεις. Οι γελοιότητες θα συνεχίζονται, οι σύμβουλοι θα πηγαινοέρχονται και η παράνοια θα επεκτείνεται.
Η FIFA θα στέλνει συμβούλους και υπερσυμβούλους στην Ε.Π.Ο., θα καταργεί ολοένα και περισσότερο την Ομοσπονδία, αυτή θα τους υποδέχεται, θα τους πληρώνει και θα παριστάνει την μωρή παρθένα και θα επιτρέπει, κάθε μέρα που περνάει, να τουμπανιάζει και να βρωμίζει το κουφάρι της.
Σαν το σκύλο που κυνηγάει την ουρά του για να γελάνε με την αφέλεια του όλοι οι γύρω του…
Υ.Γ. Καιρός φέρνει τα λάχανα , καιρός τα παραπούλια/ Πολιτική ανάρτηση.